[Travel Diary] Finally, Seoul #4 | โลคอลไกด์ ทงแดมุน นัมซานทาวเวอร์ รอบที่ล้าน

02:58 Unknown 1 Comments


Travel Diary ณ กรุงโซลบล็อกสุดท้ายยย
กว่าจะลงครบทุกวันแปปๆเราก็...จะครบรอบปีของการไปทริปพอดี (ฮาาาาาา)

วันที่สี่ของทริปนี้ ไม่ได้มีแพลนจริงจังว่าจะไปไหนดี รูปน้อยมากเพราะเริ่มขี้เกียจค่ะ
ตอนเช้าเรากับพี่ก็เดินทางไปที่ห้างCoex (นั่งไปลงที่สถานี Samseong) ที่ไปที่นี่เพราะกะว่าจะไปเดินซื้อของโน่นนี่เพราะจำได้ว่ามีร้านเครื่องสำอาง มีArtbox มีร้านซีดีอะไรงี้ แต่พอไปถึง................งงเป็นไก่ตาแตกเลยค่ะ ที่นี่คือที่ไหน คือร้านมันเปลี่ยนไปหมดเลยจ้า ห้างก็renovatedข้างในใหม่หมด โครงสร้างเดิมแต่ขอใช้คำว่าไม่มีเค้าเดิมเลยซักนิด นี่เราไม่ได้มาที่นี่แค่ 3 ปีเองนะ ทำไมห้างที่เราโปรในการเดินมาถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้... สรุปก็เดินมั่วค่ะ หลงไปหมด หาร้านไม่เจอ เดินไม่เป็น 
ประเด็นของการมาที่นี่คือ...เรานัดเพื่อนเราให้มาเจอกันที่นี่ พอโทรหาเพื่อน ให้ทายยยยย เพื่อนก็หลงเหมือนกันจ้าาาา! (เดี๋ยวๆนี่พวกแกเป็นคนเกาหลีพวกแกบ้านอยู่โซล ทำไมพวกแกหลงในห้างนี้ได้วะะะ) เป็นการรวมตัวของคนที่ไม่อยู่โซลกันในระยะสองสามปีนี้เลย คนนึงเพิ่งเรียนจบกลับมาจากลอนดอน อีกคนนึงก็อยู่ในกรม(นี่ก็ขอleaveและออกมาหาเพื่อน)อยู่โซลก็เหมือนไม่อยู่ 

สรุปการมา COEX นิดนึงค่ะก่อนย้ายไปทงแดมุนเนอะ
ห้างสวยงาม สว่างๆ(แต่ก่อนไม่ค่อยสว่างเท่าไหร่) จัดร้านดีงาม ร้านเสื้อผ้าน่าเข้าน่าเสียเงินแต่เงินไม่มี ใครที่ไม่รู้จะไปเดินไหนอยากได้เสื้อผ้าเก๋ๆแบรนด์เกาหลีหน่อยก็มาที่นี่ แต่ที่นี่ไม่ถูกนะไม่เหมือนพวกร้านเสื้อผ้าตรงทงแดมุนหรือพวกหน้ามหาลัยอะไรงี้ นอกจากร้านเสื้อผ้าก็มีโรงหนัง อควอเรียม และที่ขาดไม่ได้เลยคือมี SM TOWN (SUM) @ COEX ARTIUM 

SM TOWN (SUM) @ COEX ARTIUM เป็นสถานที่สำหรับติ่ง SM TOWN โดยเฉพาะ โซนนี้ก็เป็นสิ่งที่โผล่มาในช่วงสามปีของการที่ไม่ได้มาโซล ตื่นตาตื่นในเล็กน้อยเพราะเป็นติ่ง SM TOWNรุ่นแรกๆ ตอนนี้เฉยๆเพราะโอปป้าเข้ากรมกันหมดละ ถ้าเป็นแต่ก่อนมั่นใจมากว่าจะเสียตังไปเยอะมากกกกกกก (รู้สึกภูมิใจในตัวเองเล็กน้อยที่ไม่ติ่งหนักแล้ว // ไปติ่งอย่างอื่นแทน) ในตึกมี 6 ชั้น แต่ละชั้นเป็นที่เสียตังกันคนละแบบ ชั้นนึงเป็นขายOfficial Goods เป็นสตูดิโอถ่ายรูป เป็นคาเฟ่ เป็นTheatre ส่วนตัวเราชอบที่เค้าตกแต่งตรงข้างบันได เอารูปศิลปินมาติดงี้ ทุกคนน่ารักมาก ติ่งละลานตาสุดๆไม่ว่าจะเป็น Super Junior, Girls' Generation, TVXQ, SHINee, f(x), EXO หรือ Red Velvet 

จบจากCoexที่ไม่ได้อะไรนอกจากหลง เราก็นั่งรถเมล์มาลงที่ทงแดมุนเพราะคำนวนกันแล้วว่ามันถูกกว่านั่งรถไฟใต้ดินไปและไม่ต้องเดินเมื่อยเปลี่ยนสายไปมาด้วย นั่งไปก็ง่วงไป หลับไปหลายตื่น ก็มันไม่ใช่ใกล้ๆนะเว้ยจากSamseongไปDongdaemunเนี่ย

พอถึง Dongdaemun ที่แรกที่ไปคือ Dongdaemun Design Plaza (DDP) ที่ไม่ว่าใครก็ต้องมาาาาา
โลคอลไกด์ของเราสองคนเป็น โอปป้า กับ อนนี่ ที่เดินไปก็บ่นไปมา...จะมาทำไมวะ *พูดเสียงภาษาไทยโนซับไตเติ้ล* (ฮาาาาาาา)



ถึงจะบ่นแต่ก็พาเดินนะไปรอบๆนะ แต่ที่พาเดินไม่ใช่รักเพื่อนหรืออะไร(มีการหันหน้ามาบ่นตลอดเวลาอยู่)...แต่มีความเกรงใจพี่สาวของเพื่อนที่ไม่เคยมา 
เดินวนหาทางไปมุมกุหลาบซักพักก็เจอ ผ่านตรงนี้ก็เจอละ

ที่เราอยากมาเพราะอยากไปถ่ายรูปตรงกุหลาบLEDที่DDP แต่...ก็ต้องผิดหวังเล็กน้อยเพราะดงกุหลาบของเราไม่หวือหวาเยี่ยงที่จินตราการเลย มันต้องรอตอนกลางคืนให้เค้าเปิดไฟอ่ะ แต่เราดันไปตอนฟ้าสว่างขนาดนี้...ไม่สวยเว่อร์วังก็ไม่แปลก

ถ่ายselfieคนเดียวไม่มีการเรียกเพื่อนเรียกอะไรไปถ่ายด้วยเลออออ
จริงๆมันก็สวยดีแหละเพราะช่วงเย็นอาทิตย์กำลังตก



หลังจากถ่ายรูปเล่นกันเรียบร้อย พวกเราก็ตัดสินใจไปฝั่งตรงข้ามพวกห้างร้านเสื้อผ้าอะไรประมาณณณ เราให้พี่สองคนไปเดินช็อปส่วนเรากับเพื่อนนั่งรอที่คาเฟ่แถวๆนั้น คุยโน่นนี่ เม้าเรื่องเพื่อนคนอื่นกันไป แต่นั่งได้ซักพักโอปป้าเราก็ถึงเวลาต้องกลับเข้ากรมตำรวจแล้ว มีความดราม่าเล็กน้อยว่าเสียใจไม่มีใครมาเยี่ยมและขอบคุณที่มาเยี่ยมเรา เราซึ้งใจจริงๆ (เดี๋ยวๆเป็นเอเลี่ยนสามตาหรอพูดแบบนี้) 

เนื่องจากอย่างที่บอกว่าพี่เราไม่เคยมาเกาหลี...สิ่งที่ต้องไปอีกที่นึงในโซลที่ขาดไม่ได้ก็คงเป็น
*เสียงรัวกลอง* SEOUL TOWER หรือ NAMSAN TOWERนั่นเองข่าาาาาา แต่จากDongdaemunเรานั่งแท็กซี่กันไปที่นัมซานเลยเพราะมันสะดวกสุด จริงๆไม่ได้ตั้งใจจะขึ้นไปจนถึงนะตอนแรกกะแค่เดินไปตรงกำแพงเก่าที่ภูเขาแทนเพราะเพื่อนดูรีวิวจากในเว็บมา 

เพราะเราจะไปหากำแพงตรงทางขึ้นเขา เราเลยเดินกันค่ะ นับว่าเป็นการขึ้นนัมซานรอบที่ 6 (ไปบ่อยกว่าไปวัดพระแก้วอีก) ใครมาก็บอกให้พามา...หกรอบ ทุกรอบเป็นการขึ้นเขาที่แตกต่างกันออกไป ตั้งแต่เคเบิ้ลคาร์ นั่งรถเมล์ เดิน ทั้งลงทั้งขึ้น ทำมาทุกทางแล้วค่ะ โปรมาก ฮาาาาาา 

มุมนี้ๆ เป็นมุมที่ถ่ายละครเรื่อง My Lovely Sam Soon
(บางคน...หรืออาจจะหลายคนไม่น่าจะรู้จักนะ มันเก่ามาก เป็นซีรีย์ยุคแรกๆ ดักแก่มากๆ)
พอเดินมาซักพัก...ก็ได้รับรู้ว่า กำแพงปิดบูรณะ -_- 

พอขึ้นมาเจอป้ายกันขนาดนี้...จะเดินลงก็ใช่เรื่อง เราเลยเดินขึ้นเขาไปหาทาวเวอร์นั่นแหละ อุตส่าห์ขึ้นมาขนาดนี้แล้ว
"ช่วยดูหน้าพี่ด้วยว่าพี่ไหวไหม ถามพี่ด้วยว่าพี่อยากปีนขึ้นไปไหม" พี่ไม่ได้กล่าว
สังเกตที่ขาเพื่อนนะ เจ็บขายังอุตส่าห์พาขึ้นมา (-_-)
แต่ก่อนเราเคยเดินลง...นี่เป็นครั้งแรกที่เดินขึ้นทางนี้ โคตรรรรรรรรรรรรรร เหนื่อย
เดินมาไม่รู้ว่าครึ่งทางตอนไหนอ่ะ แต่โคตรเหนื่อย เหนื่อยมาก ยังดีที่อากาศไม่ร้อนไม่หนาว...แต่จริงๆเดินจนจากหนาวเป็นร้อนอ่ะ
รอพี่ด้วยยยยยยยย
ถ้าถามว่าพี่เหนื่อยไหม...หลักฐานอยู่ที่รูป 
เดินมาจนถึงจุดที่มีเคเบิ้ลคาร์ พี่หันมาถามเรากับเพื่อนว่า...ทำไมแกไม่ให้ชั้นขึ้นเคเบิ้ลคาร์ตั้งแต่แรกวะ
"น้องขอโทษษษษษษษษษ"

เพื่อนขำความเหนื่อยของสาวเหนือของเรา
แต่เดินขึ้นมาก็มีอะไรดีดีนะ หันไปทางซ้ายสิ

เราว่ามุมนี้ของเมืองสวยดี โดนกิ่งไม้บังนิดหน่อยก็มีความอาร์ตดี
โซลลลลลลลล
อีกมุมนอกจากมุมซ้าย...เงยหน้าขึ้นสิ :)
โซลทาวเวอร์ไงจะอะไรหล่ะะะะะ
ฮึบบบบบบบบบบบ
สวัสดีโซล/นัมซานทาวเวอร์รอบที่....6 ง่ายๆคือมาเกาหลีกี่ครั้งเราก็มาทุกครั้ง ㅠㅠㅠㅠ ครั้งหน้าไม่ไปแล้วนะ

คือเรามีเรื่องเล่า คือตอนครั้งแรกที่เรามากับน้องสาว เราก็นั่งรถแท็กซี่มาลงตรงทางขึ้นเคเบิ้ลคาร์ นี่ก็มั่นใจกันมากบอกปลายทางกับคนขับว่า "Seoul Tower" คนขับหันมาทำหน้างงใส่...แบบ"ห๊ะ อะไรนะ" หลายรอบมากจนแทบจะเรียกรถคันอื่น จนหันไปรอบๆตัวเจอทาวเวอร์อยู่ก็ชี้ให้คนขับดู แกก็..."อ๋ออออออออออ ​Namsan Tower *สำเนียงเกาหลี* " เป็นการฉะนี้ค่ะ...หลังจากนั้นเราก็เรียกนัมซานๆ แต่พักหลังเวลาไปเราเรียกนัมซาน...คนเกาหลีจะตอบกลับมาว่า "อ๋อออออ Seoul Tower" (จะเอายังไงกับชั้นกันแน่คะะะะะ)

ถ่ายรูปทาวเวอร์เรียบร้อยก็ถึงเวลาลง... พี่รีบหันมามองสองคนเพื่อนกับเราว่าไม่เดินแล้วนะ ไม่เดินแน่ๆ จะลงเคเบิ้ล เราเลยซื้อตั๋วขาเดียวลงเคเบิ้ลคาร์กันไปปปป แต่พอลงมาแล้วถึงเวลากินพอดี เพื่อนแนะนำให้กินทงคัตสึเพราะแถวๆนัมซานทงคัตสึอร่อยมาก (ทงคัตสึเหมือนของญี่ปุ่นแหละ แต่ว่าชิ้นจะเล็กกว่า) พี่เราบอกอยากกินอะไรที่มันอิ่มๆท้อง...สรุปจบที่การเดินจากนัมซานลงไปเมียงดงเพื่อกินSamgyeopsalอีกหนึ่งรอบก่อนหมดวัน ร้านที่กินSamgyeopsalอันนี้อร่อยมากกกกก แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาอีกเช่นเดิมเพราะขี้เกียจหยิบกล้อง

ในที่สุดก็มาถึงวันสุดท้ายแล้วววว ขอจบบล็อกการเที่ยวเกาหลีที่ดองการอัพบล็อกมาจนเกือบจะครบรอบหนึ่งปีของการไป 
ขอบคุณพี่เอฟ พี่แนน ที่ทำให้น้องได้ไปเกาหลีในรอบสามปี ไปหาเพื่อนไปกินไปเดิน
ขอบคุณเพื่อนสองคนคิมกับซึลกิที่ไม่เจอกันมายาวนานสามปีเช่นกัน (เพื่อนอ่านไม่ออกแต่จะพิมพ์ไทย)
ขอบคุณแม่มี๊ที่ให้หยุดงานไปพาพี่สาวติ่ง
ขอบคุณทุกคนที่กดเข้ามาหรือผ่านเข้ามาในบล็อกไร้สาระอันนี้

TIPS:สำหรับการขึ้นSeoul Tower 
ใครที่เวลาเยอะอยากเดินเล่นงบน้อยชมวิว...เราแนะนำให้เดินขึ้นนะ เราว่ามันสนุกดี
ใครไม่อยากเมื่อยและมีทุนทรัพย์ที่เพียงพอ...เราแนะนำให้ขึ้นเคเบิ้ลคาร์ มันมีขายแบบไป-กลับด้วย จะถูกกว่าขาเดียว
ใครที่มาจากที่อื่นของมุมเมืองโดยที่นั่งรถบัสมา...เราแนะนำให้นั่งมาลงที่ป้ายแถวตีนเขาและรอรถบัสพาขึ้นเขาอีกที รถจะจอดที่จุดสูงสุดที่รถจะไปได้และคุณก็ต้องเดินขึ้น(อยู่ดี)  ฮาาาาาาา แต่จะเดินคนละแบบกับเดินบันได ระยะสั้นกว่า มันคือการเดินทางลาดไม่ชันมากแต่ขาแข็ง (เอ๊ะยังไง)


-THANK YOU-





1 ความคิดเห็น:

  1. ไม่มีอัพเดท blog ตอนใหม่ๆแล้วหรือครับ😭😭 ยังติดตามอ่านอยู่เรื่อยๆฮะ ดีมากเลย ใช้เป็น reference เวลาไปเที่ยวเองตลอด

    ตอบลบ